Bir yaşam öyküsüdür bu ne hayallerle başlar insan mesleğine sonra da ne hayaller kurar yaşlılığı için bir tür yaşam yazgısıdır bu, Allah'ın verdiği ömür ya patronuna yada devlete çalışarak biten bir şey işte.
Ne yaşam ama değil mi?
Sakın buna da Allah'ın takdiri falan demeyin!
Çünkü Allah setten kemikten yapılmış bir vücut birde akıl vermiş yolunu artık sen çizeceksin yaşam senin ayaklarının altında,
Uzun yıllar belli bir ücretle çalışan emekli başını sokacak bir evi yapamamışsa emekli olmaya da korkar hale gelmiştir.

Çalışırken alıştığı yaşamın altında bir maaşla emekli olacaktır. Öyle işe başlarken hayal ettiği yarın emekli olursam bir sahil kasabasında yaşamımı sürdürürüm düşüncesi onun artık aklından çıkmaya başlayacaktır. Öyle eline oltasını alarak deniz kıyısı veya göl kenarına gidemiyecektir.

Oda Avrupalı emekli gibi başka ülkeleri gezme lüksünü bulamayacaktır. Onun artık oturduğu bir evi yoksa kirada ki evine aybaşını bekleyerek alacağı aylığı ile zor yaşamını sürdürme çabasını kovalamaktan başka çaresi olmadığını düşünecektir.

Bırakın Türkiye'yi gezmeyi belki de evlatlarını ziyarete bile gidemeyecektir. Gençliğinde ki hayalleri artık bitmiş devletin kendisine layık gördüğü yaşam biçiminde öbür dünyayı hayal eder duruma düşecektir.

Oysa gönül ister ki ömrünün en güzel günlerini ülkesi için harcamış bu yüce gönüllü insanlara fazla değil biraz insanca yaklaşsak belki de yaptığımız yatırımlardan daha da çok sevap kazanacağımız kesindir. Acıma duygusunu ve insan sevgisini yüreğimize kazıyarak emeklimize güzel günler yaşatmaya ne dersiniz.